امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن أصابَهُ ضَعفٌ في قَلبِهِ أو بَدَنِهِ فَليَأكُل لَحمَ الضَّأنِ بِاللَّبَنِ ؛ فَإِنَّهُ يُخرِجُ مِن أوصالِهِ كُلَّ داءٍ وغائِلَةٍ ، ويُقَوّي جِسمَهُ ، ويَشُدُّ لِثَتَهُ؛

هر كس در قلب يا بدن خود به ضعفى گرفتار آمد ، گوشت ميش با شير بخورد ؛ چرا كه در اين صورت ، هر بيمارى و عارضه اى ، از بند بند تن او برون مى رود ، بدنش نيرو مى گيرد و لثه اش استحكام مى يابد .
المحاسن ، جلد 2 ، صفحه 259 ، حديث 1819